Gedichtendag

Vorige donderdag was het gedichtendag. Juf Carine (Octaaf) had ter gelegenheid van deze dag leuke gedichten uitgehangen in de inkomhal. Elke klas kreeg puzzelstukken.
Omdat het vorige week nogal een drukke week was en we weinig tijd over hadden, gingen we vandaag op gedichtenwandeling in de hal.


Elk om beurt kozen we een puzzelstuk en dan gingen we op zoek naar het gedicht. De juf las het gedicht dan voor en we dachten er ook nog eventjes over na of de juf gaf een klein opdrachtje.
De gedichten gingen over:

• lepels in de bestekla
• als het donker is zie ik dingen uit mijn hoofd

•  een mama die alles kan en dan nog alles tegelijk (net als onze mama :-) )
• een oud vrouwtje van 100 jaar dat iets bijzonders vond
• kan je een gedicht lezen in het wit? 
•  ...

 
Alle gedichten gingen over 'verwondering'. Toen we de puzzel maakten zagen we een foto van een klein meisje aan het spoor. Ze houdt haar hand voor haar mond en houdt haar ogen wijd open. Waarom zou ze zo kijken? We dachten daar even over na en bespraken dit met elkaar. Zo leerden we wat verwondering is, want we zijn ervan overtuigd dat het meisje zo verwonderd keek omdat de trein er aan kwam. En we denken zelfs dat het de allereerste keer is dat ze met de trein op stap gaat.

VERWONDERING - VERWONDERDE blikken